Αθανάσιος Νασιόπουλος Αδέσποτα τα σύννεφα φαινόταν ζαλισμένα στη δική τους λεύτερη ανέμιο γεωμετρία, σε ασυνάρτητες περιπτύξεις ...

Αλκυόνα της ακρογιαλιάς και του χειμώνα, αχ, αλήθεια,πόσα κρύβεις παλιά μυστικά, ποια του Δία εξαργυρώνεις συμπόνια και ζωής ελπίδα...

Ένα άγγιγμα ήταν, θυμάμαι, της καρδιάς ο πρώτος κτύπος, άμωμος ο πρώτος μας όρκος, διάστερος του σύμπαντος ήχος. Σου κρατούσα, θυμάμαι,...

(Το ποίημα βρίσκεται σε διαδικασία μελοποίησης) -------------- Μ' ένα σύννεφο πιρόγα Τον κόσμο όλο θα διαβώ Με έναν άνεμο βαρκάρη Να με...

Νυχτόβιες μνήμες και όνειρα κορυβαντιούσαν στη χειμερινή βεγγέρα,μοιράζονταν το άλικο γλεύκος από το ίδιο των στοχασμών το ποτήρι....

Θέλω να μοιραστώ μαζί σου τον ήλιο και το φεγγάρι, τα αστέρια της νύχτας τους βιγλάτορες, του σύμπαντος τους ψιθυρισμούς.  Θέλω να...

Θέλω να μοιραστώ μαζί σου  τον ήλιο και το φεγγάρι, τα αστέρια της νύχτας τους βιγλάτορες,του σύμπαντος τους ψιθυρισμούς. Θέλω να...

Ήπια απόψε μια γουλιά γλυκό κρασί από το ποτήρι σου, στα χείλη του ένοιωσα την ανάσα σου, στο χρώμα που αναγνώρισα την ψυχή σου, ήταν...

Χρόνια γκρίζος ο καιρός, λασπωμένες κι αδιέξοδες οι μέρες, για να αντέξεις του φασισμού τη δυσωδία, στο αλώνι του θάνατου έπρεπε να...

Έγειρε ο γλάρος να σηκώσει στα φτερά του βαρύ φορτίο, του ναυτικού τους πόνους, του λιμανιού τους καημούς. Το ταξίδι ξεκίνησε, η διαδρομή...

Του Αθανάσιου Νασιόπουλου Από την ποιητική Συλλογή «Στοχασμοί Ψυχής, Ονείρου Σκέψεις» (Εκδόσεις ΚΟΥΡΟΣ, 2021) Ασύντακτες οι λέξεις της...

Αθανάσιος Νασιόπουλος Μάνα και πατέρα, γκρίζος ήταν ο ουρανός, πολύ γκρίζος, καπνισμένος, ο ορίζοντας μια μαύρη ζώνη να σφίγγει στο...