Άνθη νοσταλγίας🌸

Αγκάλιασα τα μέρη μου

Και φίλησα τις στράτες

Μάλωσα με τις μνήμες μου

Που γίνανε αντάρτες...

Έψαξα χρόνια νιότης μου

Χθες καίγαν σαν καμίνι

Αιθαλή μες τη στράτα μου

Καπνός είχανε γίνει.

Πήγα να βρω τα ίχνη μου

Με βλέμμα πεινασμένο

Όλα με είδαν ύποπτα

Με λογαριάσαν ξένο.

Με ρίγη πήγα κάθησα

Στης μάθησης θρανία

Της νιότης όλης μάδησα

Άνθη της νοσταλγίας.

Πήγα στα στέκια τα παλιά

Που είχα συνηθίσει

Τα βρήκα όλα παγερά

Απ' έξω μ' είχαν κλείσει.

Έτρεξα και στα μέρη σου

Που πήρα το φιλί σου

Το βλέμμα έγινε αγκαλιά

Κούρσα της προσευχή σου .

Φίλοι κι' αγάπες χάθηκαν

Στα έγκατα του κόσμου

Λουλούδια που μαράθηκαν

Και ζουν στο όνειρο μου.

Χόρτασα με τα όνειρα

Όνειρα της αγάπης

Εκεί με περιμένανε

Στης νιότης σκαλοπάτι.

Η μνήμη πια δεν το κουνά

Στέκει και κάνει πάρτι

Γλεντά σπαράζει και πονά

στης νιότης μονοπάτι.

Λευτέρης Σιώμος Κ/53 δ.π.ελ.