ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΓΚΑΓΚΟΣ

Αυτό δεν ήτανε ζωή. Μα σκέτο μαρτύριο! Τι ήθελε και το θυμήθηκε! Φταίει ο φάκελος που τον αναστάτωσε! Κι ας μην τον άνοιξε ακόμη. Ψάχνει...

Ουρλιάζω από τη νεκρική αγκαλιά της απύθμενης θάλασσας. Με λένε Ελένη του Γενάρη, Γαρυφαλλιά, Ζωή και Ερατώ, Τον χαμογελαστό μου ήλιο...

Στο κατάστρωμα αγέρι σείει το σκαρί Και τα κύματα θεριεύουν ολοένα, Πνίγουν τα όνειρα που λαχτάρισα παιδί. Αγάπη όλο στεναγμό στην όμορφη...