ΛΙΤΣΑ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ

Σκορπάει τ' αγέρι ευωδιά από μυρσίνη το πλήθος ζυγώνει με βήμα γοργό στο πρόσταγμα ετούτο δεν θέλω ν' αργώ ο δρόμος πια έχει πλατύνει...

Άνοιξε την αγκαλιά σου και καλωσόρισε τη λύπη σα να την έχεις προσκαλέσει Κάθισε μαζί της κι άκουσε προσεκτικά όσα έχει να σου πει Κι...

Μαζεύω λέξεις και κεντώ λες κι είσαι εδώ και απαντώ σ' όσα δεν τόλμησες ποτέ να με ρωτήσεις Μες τα υπόγεια του μυαλού εγώ εδώ, εσύ αλλού...