ΓΙΑΝΝΟΥΛΑ ΑΔΩΝΗ

Σου έχω νέα... Σε μια απότομη στροφή Στο κούρνιασμα της χαραυγής Με τη ζωή συναντηθήκαμε τυχαία Σου έχω νέα... Είχε τα κέφια του ο καιρός...

Ποτέ στη ζωή μου δεν ξύπνησα την 1η Ιανουαρίου να πάω εκκλησιά. Και ποιος δεν ξενυχτάει την παραμονή της Πρωτοχρονιάς και πόσοι είναι...

Λαθραίοι και λησμονημένοι διασχίζουμε τις βαλτωμένες μας κραυγές... Τα μετουσιωμένα μας πάθη, κάτω απ’ το λιόγερμα του ανέλπιστου...