17 Νοεμβρίου: Η μέρα που μιλά η σιωπή

17 Νοεμβρίου

Η Μέρα που Μιλά η Σιωπή

Υπάρχουν μέρες που οι λέξεις μοιάζουν φτωχές.

Η 17η Νοεμβρίου είναι μια τέτοια μέρα, μια μέρα που η σιωπή μιλάει πιο δυνατά από τις φωνές, κι η μνήμη γίνεται παλμός και δέος.

Το Πολυτεχνείο δεν είναι μόνο ένα κτίριο ή μια σελίδα ιστορίας, είναι μια ανάσα που ταξιδεύει στο χρόνο, γεμάτη από τα όνειρα εκείνων που δεν φοβήθηκαν να υψώσουν το ανάστημά τους για την ελευθερία. Τα τείχη κρατούν ακόμη ζωντανή την ηχώ εκείνης της βραδιάς, όπου ο φόβος έδωσε τη θέση του στην πίστη, και η νύχτα άναψε με το φως της αλήθειας.

Σήμερα, στεκόμαστε μπροστά σε αυτήν την παρακαταθήκη και αφουγκραζόμαστε το μήνυμά τους:

Ότι η ελευθερία δεν είναι δωρεά, αλλά κατακτάται με καρδιά και πείσμα. Οι ψυχές τους, σαν κεριά που δεν έσβησαν ποτέ, μας δείχνουν τον δρόμο προς έναν κόσμο δίκαιο, χωρίς σκοτάδια και σκιές.

Ας κρατήσουμε τη φλόγα τους ζωντανή να τιμήσουμε τη θυσία τους, όχι μόνο με λουλούδια, αλλά με το δικό μας σθένος να παλεύουμε για ό,τι είναι αληθινό. Γιατί η 17η Νοεμβρίου δεν είναι μόνο μνήμη, είναι υπόσχεση.

Υπόσχεση να μην σκύψουμε το κεφάλι και να πιστέψουμε πως η ελπίδα είναι πάντα στο χέρι μας.