Τί να προλάβουμε να πρωτοπούμε εμείς οι Ιερείς στα παιδιά όταν μας τα φέρνουν στον Ναό δέκα λεπτά πρίν το << μετά φόβου >> και αμέσως ξεκινάνε τα δρώμενα της ημέρας.
Λίγα λόγια κατ επιλογή, να τα αγγίξεις, να τους μιλήσεις με
το κοφτερό τους μυαλό και να χαϊδέψουν την τρυφερή τους ψυχούλα τα λόγια σου.
Λόγια που θα τους μείνουν.
Οχι ξύλινα δοσμένες χωρίες Αγίων Κειμένων.
Τους μίλησα για την ελπίδα που εμείς, << οι μεγάλοι στα χρόνια μα τόσο μα τόσο μικροί όσον αφορά τις υποχρεώσεις μας απέναντι τους>> βλέπουμε στα πρόσωπά τους.
Για πρωτιές και διακρίσεις νέων που όμως ποτέ δεν δείχνουν τα Μ.Μ.Ε,(όργανο πλέον μαζικής εξαθλίωσης, οικονομικής και πνευματικής του λαού μας,) για πρωτιές, διακρίσεις και άθλους νέων σε διαγωνισμούς, αθλήματα, δράσεις.
Πρωτιές που περνάνε στα ψιλά γράμματα αν ειπωθούν ποτέ, κι έτσι προβάλετε μόνο η ασχήμια.
Και πολλές φορές επιβραβεύεται μάλιστα.
Ομως τόσα επιτεύγματα νέων ανθρώπων δείχνουν οτι υπάρχει ελπίδα.
Η ελπίδα που ποτέ δεν πρέπει να χαθεί.
Τους μίλησα για τα άδεια χέρια και την επιλογή να αγκαλιάσεις ή να χτυπήσεις.
Τώρα τα χέρια δεν είναι άδεια , έχουν πάντα το κινητό στην χούφτα και πλέον υπάρχει και η τρίτη επιλογή, να καταγράψεις την στιγμή, θεατής σαρκοβόρας αγέλης.
Τα παλιά τα χρόνια όταν τα παιδιά μαλώναν τρέχαν τα άδεια χέρια να χωρίσουν.
Κάποιες φορές τρέχαν τα άδεια χέρια να εμπλακούν κι αυτά με την μία ή την άλλη πλευρά.
Τώρα τα γεμάτα κινητό χέρια απλά καταγράφουν την στιγμή και σαν δήμιοι εκτελούν τα θύματα με την δημοσίευση.
Ποτέ παιδιά μου μην αφήσετε τον εαυτό σας να γίνει αγέλη, απρόσωποι λιθοβολιστές ψυχών και σωμάτων.
Πάντα να γνωρίζετε οτι ο Θεός έπλασε τα χέρια για να αγκαλιάζουν, οχι να κάνουν τους άλλους να πονάνε.
Τέλος τους τόνισα την ανάγκη κοινωνίας με τον Θεό, με τον εαυτό τους και με τον πλησίον.
Κι αυτό το προσφέρει απλόχερα η Κοινωνία με το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου μας.
Μεταλαμβάνει ο η δούλος του Θεού Σώμα και Αίμα.
Γιατί εμείς οι Χριστιανοί, δούλοι Του είμαστε.
Γιατί όποιος αισθάνεται δούλος του Θεού ΠΟΤΕ δεν πρόκειται να ανεχτεί να γίνει υπόδουλος κανενός.
Comments