"Ω μητέρα μου γη"

"Ω! Μητέρα μου Γη!"

Ω! Μητέρα μου γη!

Εγώ, της Πύρρας πέτρα αιωνόβια!

Μύησέ με και πάλι...

Να γρικώ τη φλέβα σου

και ν' αστροδένω το σύμπαν!

Ν' ακώ το καρδιοχτύπι της ελιάς!

Του αμπελιού τη μελωδία!

Του πεύκου τ' ανατρίχιασμα!

Της θάλασσας τη Μυθωδία!

Του βουνού την ανάσα!

Των παιδιών την ελπίδα στα χείλη!

Ω! Μητέρα μου Γη!

Μιαν Ελένη και μιαν Πηνελόπη,

στο σκαρί μου ορθές άφησέ μου!

Της αγάπης τη φλόγα ξανά

φέρε πίσω!

Φρυκτωρία να λάμνει

στ' Ανθρώπου τα μάτια...

τα πρώτα!

®Κατερίνα Πήττα