
Ο γλύπτης οραματίζεται το έργο του ως συνθέτης μιας ιδέας και μιας επιμονής για να δημιουργήσει το πιστό αντίγραφο αυτού που οραματίστηκε σε αντίθεση με τον ποιητή, που γίνεται ευάλωτος στόχος των λέξεων και των συναισθημάτων παρασυρόμενος από τον έρωτα και εκφράζει ελευθέρα την τρέλα του στο χαρτί.
Ένας καταρράχτης από λέξεις
του πάθους ξεχύνονται
σαν μελάνι στις απλωσιές
του λευκού χαρτιού
και στήνονται περήφανες
σαν Καρυάτιδες έτοιμες
για ένα ομηρικό ερωτικό
χορό αρμονίας.
Απόψε ταπεινώνομαι
μπροστά στο βωμό της αγάπης
τιθασεύοντας τις ορμές μου
ελευθερώνοντας όλες τις θνητές
και αθάνατες λέξεις του έρωτα,
προσκυνώ την ιερή μου μνήμη
που ανοίγει φτερά σαν το Πήγασο
καλπάζοντας ανέμελα
στα πέλαγα του γαλαξία.
Απόψε σαν τον κλέφτη της Βαγδάτης μπήκα στη κρεβατοκάμαρά σου και έκλεψα τις πιο ωραίες λέξεις από τα ονειρά σου και τις έκανα δικές μου.
Μάκης Λουκέρης
Comments