Έγραψα τούτο το Ποίημα, για πέντε, κύρια, λόγους: ΓΙΑΤΙ, έχει κέντρο βάρους την αέναη γέννηση του παιδιού-Χριστού… ΓΙΑΤΙ, προσκυνά τον ενανθρωπισμό του Θεού μου… ΓΙΑΤΙ, «κάθε παιδί που γεννιέται είναι μια προσπάθεια της Ύπαρξης ─ κατά Θόρτον Ουάιλντερ ─ να φτιάξει ένα τέλειο πλάσμα»… Γιατί, τα παιδιά είναι πιο δυνατά από μας, μιας και πιστεύουνε στα όνειρα, τα παραμύθια, τα θάματα, τους Αγγέλους και στον αλάστορα Θεό… Γιατί, κάθε παιδί είναι συνώνυμο της ελπίδας, της Λαμπρής, της αιωνιότητας…
-----------------------------------------
Υ Π Α Ρ Χ Ε Ι Ε Λ Π Ι Δ Α
του Χρίστου Μπελλέ
Όσες φορές κι αν γεννηθεί ένα παιδί
στη γειτονιά
τόσες φορές κι ένας Χριστός ξαναγεννιέται,
αγάλλεται στους ουρανούς
μια Καλομάνα Παναγιά.
Σώπαινε…
Κοίταξε ψηλά.
Άνοιξαν τα ουράνια.
Ψάλλουν τα χερουβείμ το «ωσαννά»,
Άγγελοι μεθυσμένοι τραγουδάνε
στα στενά
ντυμένοι μάγια…
Όσες φορές κι αν γεννηθεί ένα παιδί…
ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΤΕΡΓ ΜΠΕΛΛΕΣ
ΠΟΙΗΤΗΣ
댓글