"Τραγούδι για ότι αγαπώ"

Τραγούδι για ότι αγαπώ,  για ότι  δεν θέλω ποτέ να χάσω. 

Γιατί με τίποτα δεν θα ήθελα πια να ζήσω,  αφού τις απώλειες δεν μπορώ να τις ξεχάσω. 

Τραγούδι δυνατό, όπως ταιριάζει στην αγάπη. 

Οι δυνατοί αγαπούν, οι άλλοι μονάχα μιλάνε χωρίς να λένε κάτι. 

Τραγούδι για εσένα,  με τα δύο υπέροχα μάτια σου, που γλυκά τα μάτια μου ζαλίζουν. 

Για εσένα τι να πω;

Σε εσένα όλα τελειώνουν και αρχίζουν. 

Τα μάτια σου είναι αυτά, που δίχως λέξεις λόγια αγάπης μου λένε σιγανά. 

Ήταν η φαντασία, μα τώρα κοίτα, δεν θα είναι άλλο πια. 

Είσαι δίπλα μου,  με νιώθεις και με ξέρεις. 

Το χέρι μου απλώνεις και ποτέ σου δεν ξεμένεις. 

Μου δίνεις αγάπη και σου επιστρέφω λατρεία. 

Εσύ τιμώρησες τις συννεφιές και άγγιξες του πόθου την πορεία. 

Λίγα λες και άλλες φορές κουβέντα από τα χείλια σου δεν βγαίνει. 

Είναι οι στιγμές που είμαστε όσο ποτέ, εμείς οι δυο, τόσο αγαπημένοι. 

Πολλοί μιλούν,  λένε τα ίδια και τα ίδια. 

Φλυαρίες μίας στιγμής και αισθήματα για τα σκουπίδια. 

Όσοι μιλάνε πολύ,  μάλλον θέλουν το τίποτα να ενισχύσουν. 

Μα αυτοί που έχουν αισθήματα βαθιά, θέλουν μες την σιωπή να τα ζήσουν.

Δεν χρειάζεται πολλά να λες και τίποτα από όλα αυτά να μην  μένει. 

Λίγα να λες, πολλά να εννοείς και δεν θα βρεθείς ποτέ δυστυχισμένη.

Λόγια δεν θέλει η αγάπη, λόγια δεν χρειάζεται για να ζήσει. 

Μόνο μια καρδιά δοσμένη αληθινά και εκεί θα ευτυχήσει. 

Με θεριά θα τα βάλω αν χρειαστεί, δεν πρόκειται πίσω να κάνω. 

Θα τα νικήσω,  θα το δεις,  δεν πρόκειται να πεθάνω. 

Όλοι οι εχθροί σου έγιναν και δικοί μου εχθροί, τόσο αναπάντεχα και τόσο ξαφνικά. 

Πάντα έμαθα να φεύγω, από ότι νιώθω πως δεν με αγαπά.

Για αυτό κοντά σου έμεινα, τόσον καιρό και για πάντα κοντά σου θα μείνω. 

Αφού κάθε στιγμή αρχίζουμε ξανα, μπορώ όλα τα άσχημα να σβήνω. 

Δεν είναι η δύναμη κάτι ξεχωριστό από την αγάπη. 

Είναι αυτή που τροφοδοτεί και ποτέ δεν σβήνει μες της ζωής τον χάρτη. 

Ένα τραγούδι,  με μελωδία τις λέξεις επάνω στο λευκό χαρτί. 

Για μία αγάπη που γεννήθηκε και θα υπάρχει κάθε στιγμή. 

Τα όνειρα τα δικά μου, με τα δικά σου ήρθαν τόσο κοντά. 

Ενώθηκαν, έγιναν ένα,  λες και ήταν δυο κορμιά. 

Η ποίηση που έψαχνα, στο βλέμμα σου βρέθηκε κάποια στιγμή. 

Από τότε καταφεύγω σε αυτά τα μάτια,  που έγιναν ελπίδα  και ζωή!

Για ότι αγαπώ,  σκέφτηκα να σου τραγουδήσω. 

Για ότι έχω μες την καρδιά μου, απόψε θα σου δείξω. 

Είσαι εσύ και μαζί σου είμαι και εγώ. 

Ο απόλυτος,  ο ολοκληρωμένος και ο  δυνατός. 

Για οτι θέλησα και περίμενα τόσα χρόνια  για να με βρει.

Για εσένα,  που είσαι αγάπη και της πνοής μου, πνοή.

Τα φύλλα από τα δέντρα,  θα πέσουν με τις πρώτες συννεφιές.

Με το πρώτο κρύο θα έρθουν και οι βροχές. 

Το καλοκαίρι θα φύγει και κάπου θα κρυφτεί.

Όμως η αγάπη μας θα μείνει και πάντα θα είναι μια γιορτή. 

Γιατί η αγάπη ζει, πέρα από όλες τις εποχές. 

Δεν την λυγίζει τιποτα,  ούτε οι δυνατότερες αστραπές. 

Τίποτα δεν την νίκησε κι ούτε ποτέ κάτι θα βρεθεί. 

Γιατί η αγάπη είναι η δυνατότερη, του κόσμου προσευχή. 

Για το χθες και για το σήμερα,  για το αύριο και για το πάντα, τίποτα να μην ευχηθείς. 

Συνέχισε να δείχνεις με πράξεις ότι με αγαπάς και λέξη να μην πεις. 

Πόσο πολύ με κούρασαν τα λόγια,  πόσο πολύ τις πράξεις θέλουν να αναβάλουν!

Πόσο πολύ τα βαρέθηκα και τα μάτια μου, εσένα αρχίζουν να ψάχνουν.

Το τραγούδι αυτό από την αλήθεια της αγάπης σου δοσμένο. 

Το τραγούδι αυτό μες την ψυχή σου, πριν σε γνωρίσω,  γραμμένο. 

Έτσι είναι η αγάπη και έτσι έχει μάθει να εκφράζεται. 

Στα λόγια δεν βρίσκει την χαρά και για την πράξη ετοιμάζεται.

Η αγάπη ποτέ δεν βρήκε αυτό που έψαχνε στα λόγια. 

Ίσα ίσα,  αυτά της είναι εχθρός και μεγάλη στεναχώρια. 

Δεν αγαπάς ότι ακούς,  παρά μονάχα όταν είσαι απελπισμένος. 

Όμως αγαπάς οτι αισθανθείς και νιώθεις τόσο όμορφα συγκινημένος. 

Για ότι αγαπώ, από τώρα σου λέω πως ποτέ δεν θα πεθάνει.

Να είσαι σίγουρη για αυτό,  όταν αγαπάς ποτέ η ψυχή δεν χάνει. 

Ένας κόσμος όμορφος, έτσι πολλοί τον αποκαλούν. 

Αν όμως έτσι ήταν,  για ποιόν λόγο να τον πουν;

Η αγάπη είναι που τα κάνει όλα όμορφα και δυνατά. 

Φτερά δίνει στον άνθρωπο,  για να πετάξει τόσο ψηλά. 

Μην ζηλεύεις τον πλούσιο και τον πολύ πετυχημένο. 

Αν κάποιον πρέπει να ζηλεύεις,  είναι τον άνθρωπο που είναι ερωτευμένος. 

Κανένας θησαυρός, με τον δικό του δεν μπορεί να μοιάσει.

Τα χρήματα ξανά τα αποκτάς, όταν κάποια στιγμή μπορεί και να τα χάσεις. 

Τον άνθρωπο όμως, που έχει μες την αγαπημένης του την καρδιά, όλον τον θησαυρό.

Όσο και να ψάξεις,  δεν θα μπορείς ποτε να νιώσεις σαν το συναίσθημα αυτό. 

Δεν είναι μεγάλα λόγια για την αγάπη,  αποτυπωμένα επάνω στο χαρτί. 

Είναι η αλήθεια,  αυτή που μαζί με την αγάπη έχει γεννηθεί. 

Για ότι ο άνθρωπος αγαπά, αξίζει να κάνει τα πάντα, αφού για εκείνον όλα εύκολα φαντάζουν. 

Δεν θα προσπαθήσει, θα είναι επιθυμία του,  αφού τα μάτια της θα τον προστάζουν. 

Ένα τραγούδι για ότι αγαπώ,  σου είπα και απόψε με ένα χάδι. 

Ένα τραγούδι και έγινε χαρά το κάθε βράδυ. 

Ένας άνθρωπος που για εσένα νοιάζεται με όλη του την καρδιά. 

Που σε έκανε προτεραιότητα και σου έδωσε χαρά. 

Αυτό δεν είναι πλούτος; Δεν είναι θησαυρός;

Ζει επιτέλους η ζωή και όλο κοιτάει εμπρός. 

Να ξεπληρώσω δεν μπορώ τα όμορφα της δώρα. 

Μπορώ όμως να την αγαπώ και αρχίζω από τώρα!

Μάνος Καραβασίλης Θεατρικός συγγραφέας 💐