Το ψέμα της ομορφότερο

Το σπίτι της φτωχικό

μια κάμαρη όλη κι όλη

την πόρτα του έχει ανοιχτή

μες τη νυχτιά τη παγερή.

Στη γωνιά το τζάκι καίει

μπροστά στρωμένο το τραπέζι 

στέκει εκεί τον περιμένει

με ολόζεστη καρδιά.

Το βλέμμα της τον αναζητά

νηστικό και διψασμένο

κουρασμένο παγωμένο...

να γυρίσει απ ' τη δουλειά.

Να φάει να ζεσταθεί,

να γείρει ν ' αποκοιμηθεί

Φάε  καλέ μου....

το φρέσκο φαγάκι

ζεστό ψωμάκι

πιες λίγο κρασί.

Εγώ δείπνησα νωρίς

μια κι άργησες να έρθεις

Το Ψ έ μ α της Ο μ ο ρ φ ό τ ε ρ ο 

απ ' την αλήθεια ακόμα

δεν είχε βάλει

ούτε μπουκιά

στο νηστικό της στόμα!