Μπήκε στο δωμάτιο και δεν της μίλησε.
Την αγνόησε. Λες και ήταν μόνος. Έβγαλε το σακάκι, κάθισε, κι άρχισε να διαβάζει την εφημερίδα.
Δεν την κοίταξε. Εκείνη περίμενε κάτι να σπάσει, κάτι να συμβεί από μόνο του… Τον κοιτούσε που διάβαζε. Δε μιλούσε. Έβγαλε το πλεκτό και άρχισε να πλέκει.
Η προσοχή της μοιρασμένη στο πλεκτό, στα μάτια του, στις βελόνες. Το δωμάτιο χώρισε σιγά στα δύο —

Αυτή στη μία άκρη, αυτός στην άλλη. Σιγή… Αυτός κατέβασε την εφημερίδα. Αυτή σταμάτησε να πλέκει. Οι ματιές τους συγκρούστηκαν για πρώτη φορά. Αυτός σηκώθηκε, την πλησίασε και τη φίλησε. Της άγγιξε τα πόδια, τα στήθη, τα μαλλιά. Αυτή μηχανικά, χωρίς λέξη, έβγαλε τα ρούχα της και ξάπλωσε στο πάτωμα. Αυτός από πάνω της—όρθιος, ντυμένος—άρχισε να ξεπλέκει το πλεκτό...
Γιώργος Καστρουνής, Η Άλλη Πλευρά, Εκδόσεις 24γράμματα
Comments