Το δικό σου δάκρυ θα σκουπίζω εγώ...🌹

Αυτή που σε βλέπει πρώτη φορά.

Αυτή που σε φιλά πρώτη φορά. Που σε κρατά αγκαλιά.

Σε χαϊδεύει σε κάθε πόνο.

Σου σκουπίζει τα δάκρυα.

Αγωνιά για τα όνειρά σου.

Στα καλά,στα κακά σε συγχωρεί.

Στο πλευρό σου κλείνει τα κουρασμένα βλέφαρα της. Τρυφερά σε ονοματίζει.

Μία προσευχή γονατιστή

στέλνει στην Παναγία.

Διάφανο το πρόσωπό της,

σου χαρίζει το χαμογελό της.

Σου πλέκει τα θυμωμένα και άτακτα μαλλιά, σε υπάκουες πλεξίδες.

Σου βγάζει τις πιο όμορφες φωτογραφίες,

θυμίζοντας σου, ότι τα χρόνια που ήσουν μικρή, ήταν για αυτήν ένα παραμύθι...

Βάζει το σώμα της μπροστά σαν λιοντάρι για να σε προστατεύσει.

Έχει τη δική της ασπίδα, την ασπίδα της ψυχής της.

Το όνομά της;

Μάνα.

Μαμά.

Μητέρα.

Δεν έχει σημασία αυτό.

Είναι αυτή.

Ξέρει πως την λένε.

Ασήμαντο αν στην πραγματικότητα θα διαφωνήσεις μαζί της.

Ασήμαντο αν θα θυμώσει μαζί σου.

Σημαντική είναι μόνο η αγάπη της.

Σημαντική είναι μόνο η ψυχή της.

Σημαντική είναι μόνο η καρδιά που χτυπάει για σένα.

Αξόδευτη αγάπη.

Ατέλευτα όνειρα για σένα,ακόμη και αν γερνάς και εσύ,...το παιδί της.

Ο προορισμός της ζωής της ολοκληρώνεται μέσα από την τροφοδότηση της αγάπης για αυτήν,και όσα σε συμβούλεψε.

Μια σμαραγδένια θάλασσα το χαμόγελο που σου προσφέρει,αρκεί να της θυμίζεις το " Σ'αγαπώ" σου.

Αφιερωμένο στην δική μου μητέρα,που ακούει στο όνομα Ελένη.

Ευαγγελία Αλιβιζάτου

Συγγραφέας 🌹