Πιάσε μου το χέρι το γυμνό
να χορέψουμε το βαλς των εποχών
αειθαλή μου έρωτα, κάτω απ'το φεγγάρι το λαμπρό
και το όμορφο φως των αστεριών.
Το άγγιγμα σου είν' άγγιγμα ψυχής
και κάθε βήμα μαζί σου είναι γεμάτο με χαρά,
δυναμικό τον ρυθμό έχει της ζωής
που μ' ανασταίνει και μ' ανεβάζει στα ουράνια ψηλά.
Μέχρι να ξημερώσει το πρωί
το χαμόγελο σου μέσα μου έχει διαχυθεί
κι η καρδιά μου έχει αρκετά ζεσταθεί
ενώ τα ξερά μου χέρια έχουν πια ζωή.
Το βαλς μας την αγάπη υμνεί
κι ένα πεφταστέρι μας χαιρετίζει.
Τότε κάνω μέσα μου ευθύς μια ευχή,
η αγάπη ετούτη παντού να σκορπίζει.
Ροδοθέα Θεοτοκάτου
Comments