Το αύριο είναι η μέρα της ελπίδας.
Την φαντάζεσαι εκεί στο βλέφαρο της αυγής,να σε περιμένει.
Ξημερώνει άλλη μέρα λες και προσδοκάς να ανατείλει ο ήλιος και να αποσκεπάσει τη σκοτεινιά της νύχτας και την ερημιά της ψυχής σου
Σε πήραν σβάρνα τα χρόνια και η ζωή και έχασες το λογαριασμό ,το νιώθεις.
Πικρό το τευτέρι του απολογισμού. Μετράς και ξαναμετράς και πέφτουν σαν λιανόματα από την τσέπη σου όνειρα και ελπίδες.
Πέφτουν και ατρύγητες χαρές και αγάπες πικραμένες..
Σκορπούν στο χώμα και μαραίνεσαι και η πλάστιγγα γέρνει στο ζύγι της χασούρας .
Ξοδεμένη ζωή σκέφτεσαι και αλλάζεις πλευρό να αλλάξει η σκέψη σου ρότα.
Όσο πιο αργά πιάσεις το τεφτέρι του απολογισμού, τόσο πιο μεγάλη η χασούρα.
Αδύνατο να γυρίσεις το χρόνο πίσω να μαζέψεις εκείνες τις σκόρπιες χαρές και εκείνες τις ξοδεμένες ηλιόλουστες μέρες...
Αδύνατο να φέρεις πίσω κείνες τις σιωπηλές κυριακές και τις μελαγχολικές Δευτέρες και εκείνες τις αγάπες της νιότης σου, που άφησες να προσπεράσουν χωρίς μία καλημέρα.
Λογαριάζεις και ξαναλογαριάζεις το σκίρτημα του κορμιού και της ψυχής στο κάλεσμα της αγάπης εκεί στο ξημέρωμα της εφηβείας σου και της άγουρης νιότης σου,που φάνταζε αιώνια.
Μεγάλο όνειρο η αγάπη,το ωραιότερο παραμύθι του κόσμου.
Τη φαντάζεσαι,σαν μια τεράστια αγκαλιά, με ένα ήλιο στη μέση.
Εχει τη γεύση του φιλιού και τη γλύκα του ώριμου σύκου, έχει και ένα λουλουδάτο φόρεμα και το χαμόγελο της Άνοιξης καρφιτσωμένο στα μαλλιά της...
Τυχεροί, όσοι αφησαν την πόρτα της ψυχής τους ανοιχτή και τρύπωσε μέσα της, και διπλα τυχεροί, όσοι τη λάτρεψαν και την αποκοίμησαν στην αγκαλιά τους.
Στον απολογισμό ζωής, έχει το σχήμα της καρδιάς και τη γεύση του γιασεμιού τις νύχτες, έχει και ένα τρόπο μαγικό να βαραίνει στο ζύγι και να ισοφαρίζει τη
Χασούρα..
Αν την προλαβαίνεις,πριν χαθεί στη στροφή, τρέξε πίσω της, μόλις ξημερώσει...
Έτσι για να επαληθευτεί η ελπίδα της αυγινής και το όνειρο της επόμενης μέρας...
Comments