"Το αέναο της ψυχής"

Θα με δεις συχνά να φεύγω..

από τις αναμνήσεις και από το τώρα.

Ναι, αυτό το τώρα που κάποτε ήταν

κι αυτό ένα παθιασμένο αύριο που

βούλιαξε σε λίμνη με λασπόνερα.

Να φεύγω, όχι για να προσπαθήσω να ξεφύγω.

Θα ήταν εξάλλου μάταιο κάποιος να θέλει να ξεφύγει από τον ίδιο του τον εαυτό.

Πόσο μάλλον εγώ, που κουβαλάω

μέσα μου τόσους κρύους χειμώνες

σε μια μικρή χούφτα καλοκαίρι.

Κι αν τύχει και με βρεις,

μη με ενοχλήσεις, κουβέντα μη

 πεις.

Είναι που σιωπηλά ετοιμάζομαι

για το αέναο απόκρυφο κομμάτι

της ψυχής μου!

Αντιγόνη Ηλία