Τελειότητα...

Τελειότητα

Δεν είμαι τέλεια, γεμάτη ατέλειες,

ψεγάδια αδυναμίες, πάθη λάθη.

Χαμένη στο λαβύρινθο ανθρώπινης ψυχής,

ψάχνω μίτο Αριάδνης,

την πύλη να διαβώ!

Λατρεύω τις ατέλειες,

της ευαισθησίας τις ρωγμές.

Τα ατελείωτα ταξίδια στο κατάκοπο κορμί

ανθρώπινων σχέσεων,

μοιάζουν με μινιατούρες,

σε δυσδιάκριτες προνομιακές στιγμές !

Τέλεια μονάχα η Ζωή..

Λαδάκι, μύρα ρίχνει στην κολυμπήθρα της,

στη βάφτιση στη μύηση σου σε αυτή!

Κάθε θάνατος μια Ανάσταση, αν το σκεφτείς.

Κάθε μέρα, κάθε στιγμή μπορείς να αναστηθείς.

Πρέπει να αντέχει ο άνθρωπος να αναμετρηθεί, όχι με τρίτους, με τη φύση του,

τον ίσκιο πού τον καταδιώκει.

Είναι απαίδευτος, δεν αντιστέκεται,

δεν τη χαλιναγωγεί.

Στις μέρες τούτες θα ήθελα

να ήμουν ο Κανένας.

Μακριά από φώτα,

κόσμο και συναναστροφές.

Δίχως ταυτότητα και σμήνος

από πεταλούδες ευχές...

Αντέχω να αναμετρηθώ

με έναν ελαττωματικό, αδύναμο, Ατελή Εαυτό;

Αντέχω να πεθάνω και να αναστηθώ;

Μία νεκρανάσταση η ζωή,

γενναιόδωρα την ευκαιρία, σού χαρίζει η ζωή!

Φωτεινή Παπαδόπουλου 🌹