ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΧΑΘΗΚΑΝ

Πως μπερδεύτηκες

έτσι βρε ζωή μου;

πως ρήμαξες

έτσι ξαφνικά;

Στις καταδύσεις της ψυχής

την άκρη σου ψάχνω

στ' αργαλειού σου το υφάδι...

Με μύρια χρώματα

κεντημένο με χρυσοβελονιές...

τα λιογέρματα οι χαραυγές...

γλυκοχαμογέλια και χαρές...

σε αφύλαχτα περάσματα...

φαρδιές διαδρομές...

κι

ο Έ ρ ω τ α ς θεόπνευστος

Ο μύστης της καρδιάς ...

μελιστάλαχτα τα λόγια του...

πυρωμένοι οι πόθοι του..

οι πεθυμιές του στίβες...

φωτιές καίνε τα σωθικά

εφτασφράγιστα μυστικά

κρυμμένα σε κατάπια βαθειά

ανεπίλυτα όνειρα ...

Τώρα...

στους ήχους της σιωπής

η καρδιά φυλλορροεί

τ ' όνειρα χαθήκαν

πέταξαν μακριά σαν πουλιά

δεν γυρίζουν πια....

Έτσι ζωή μου ρήμαξες ....

έγινες θλίψη ...

δεν βλέπεις ....

στον ορίζοντα φως

δεν έχεις άλλη οδό...

μπροστά σου αδιέξοδα

δεν έχεις

γυρισμό...

Τριανταφυλλιά Παπανδρέου