Ζωή

Στην αγερική κορμοστασιά της νυχτιάς,

στην πονόφυλλη κηρήθρα της καρδιάς,

καρδιοφάουσα η φλογερή πεθυμιά,

πυρίπνοη, ανάβει τη σιγαλιά.

Σκεπάζει με του έρωτα το μαγνάδι,

που τυλίγεται στα κορμιά σαν υφάδι.

Με της αγάπης το φυλαχτό θεριεύει

κι ο τάλας καημός αλάργο μισεύει.

Ποετάστρα, τα μάτια μας γιόμισαν,

με γλυκά φιλιά, τα χείλη μας μέθυσαν.

Με τον οίστρο του έρωτα φλετράς ψυχή,

με την αλκή της αγάπης υπάρχει ζωή!!!

Όλγα Τρυφωνίδου Ζώγλη

Φιλόλογος

Ποιήτρια