Τα μάτια σου

Η αλήθεια όλου του κόσμου, είναι κρυμμένη σε αυτό το βλέμμα.

Όλη η ομορφιά εκεί βρίσκεται και δεν με ενδιαφέρει, κανένα πλέον θέμα. 

Είναι τόσο όμορφο να ζεις για την αγάπη.

Γιατί βιώνεις την ομορφιά και της χαράς το δάκρυ. 

Δεν θέλω να μιλήσω, χωρίς αυτά τα μάτια να κοιτώ. 

Όσο και αν λυγίσω, αμέσως με την ζωή στα χέρια θα πιαστώ. 

Για τα μάτια σου,  που έγιναν μεμιάς όλη μου η ζωή. 

Πόσο σε λατρεύω και αυτό γίνεται όλο και πιο πολύ. 

Σαν να μην υπάρχει ο πόνος πουθενά. 

Σαν να πέθανε η λύπη και η καρδιά σου ζει για να με αγαπά. 

Ήρθανε όμως και δύσκολες στιγμές,  μεγάλες και δυνατές μπόρες.

Μα σωπασαν τόσο νωρίς και εμείς ταξιδεψαμε σε όμορφες χώρες. 

Δύο μάτια, που κοιτάνε με αγάπη σε όλες τις στιγμές. 

Όταν έρχονται οι λύπες μα και στις μεγάλες χαρές. 

Μα δεν υπάρχει χαρά μεγαλύτερη από το να σε κρατάει ένα χέρι. 

Ούτε πλούτο έχει κανείς,  αν δεν ζει με ένα ταίρι. 

Ήσουν το κορίτσι που έγινες γυναίκα, 

ήσουν το χαμόγελο που μεταμορφώθηκες σε χαρά.

Είσαι αυτή που αγάπησα,  δροσούλα και ξαστεριά. 

Δύο μάτια να κοιτώ,  έναν κόσμο να ανασαίνω.

Ένα χέρι να κρατώ,  έναν άνθρωπο δίπλα του να μένω. 

Βρήκαμε τρόπο και δημιουργήσαμε την χαρά. 

Ενώθηκαν δυο σώματα για τώρα και παντοτινά. 

Σταμάτησε η λύπη,  έλιωσε ο πόνος όπως το χιόνι το πρωί. 

Όταν είναι δύο,  η ζωή γίνεται πολύ πιο όμορφη και πολύ πιο καλή. 

Μάνος Καραβασίλης Θεατρικός συγγραφέας 🌹