Τα ανείπωτα των ποιητών

Η πανσέληνος των λουλουδιών,

κάτω απ' τον ουρανό

το θαύμα θα ζωντανέψει .

Θα βγουν οι ποιητές, μ' αλλόκοτες

θωριές και με βλέμματα βαθειά

που θα χαράξουν το σκοτάδι.

Στου φεγγαριού το φως θα ντυθούν όλα

το ανείπωτα των ποιητών ,

σ' απόκοσμη λάμψη οι λέξεις τους θα φωτίσουν τα επικίνδυνα όνειρα .

Απόκοσμο κι οδυνηρό το φως,

θα χυθεί πάνω στους αθώους

και στους άτολμους,

οι λέξεις πληγώνουν τις σκιές της ζωής .

Σε μυστηριακή τελετή θα μαζέψουν

τα τρόπαια της νύχτας και θα ξυπνήσουν

τις μνήμες της οδύνης .

Είναι τρομακτικοί οι ποιητές όταν μιλούν

με τη σιωπή της πέννας τους,

να τους φοβάσαι,σε ραγίζουν αν

οι λέξεις τους βρουν δρόμο στην ψυχή .

Σε μια πανσέληνο τ' ανείπωτα των ποιητών,

γίνονται φωτιά για την απανθρωπιά,

και παρηγοριά για τις ανήσυχες ψυχές .

Στις γωνιές της νύχτας παραμονεύουν

τ' ανείπωτα των ποιητών,

προφυλάξου είν' επικίνδυνα .