top of page


Σώπασε η αγάπη.

Κρύωνε πολύ απόψε.

Δεν είχε ζακέτα να βάλει.

Τα πόδια της πάγωσαν.

Αυτά τα παπούτσια την στένευαν πολύ.


Πονούσε, πάγωνε αλλά χαμογελούσε.

Απόψε ...δεν άντεξε άλλο, ούρλιαξε...

Φωνήεντα πόνου κύλησαν στις χούφτες της.

Πόσο παγωμένα ήταν κι αυτά.


Έψαχναν κάπου να στεγάσουν λίγες λέξεις.

Λίγες λέξεις αγάπης.

Μα όσο και να πάλευε να τις κρατήσει στα χέρια της αυτές γλιστρούσαν και χάνονταν στο χώμα.


Σαν έμβρυο τυλίχθηκε να τις προστατέψει.

Μια νύχτα που η αγάπη έγινε κλάμα, έγινε πόνος...


Σωτηρούλλα Χατηκωνσταντή Τζιαμπουρή

Comments


bottom of page