Ματιές κλεφτές στο παρελθόν ρίχνω.
Τον ορίζοντα αγναντεύω.
Στα έγκατα της ύπαρξής μου σκαλίζω,
διανύοντας το άπειρο.
Νοητές διαδρομές στον ορίζοντα χαράζω,καθώς το είναι μου κινείται
παράλληλα στα γρανάζια του χρόνου.
Τρεμοσαλεύουν οι αναμνήσεις στον
ατελείωτο χορό της μνήμης.
Πόθοι, ελπίδες όνειρα, αποθηκευμένα
στα σπλάχνα μου κυοφορούνται.
Στου χρόνου τα γρανάζια πιάνομαι
καθώς γυρνούν βιαστικά,να κρατηθώ με μανία,να ζήσω τη στιγμή που χάνεται.
![](https://static.wixstatic.com/media/b480c1_819f34a2d5be42599e327e5c863802a0~mv2.jpg/v1/fill/w_980,h_642,al_c,q_85,usm_0.66_1.00_0.01,enc_auto/b480c1_819f34a2d5be42599e327e5c863802a0~mv2.jpg)
Μια ευκαιρία ψάχνω να αδράξω,
να ξαναγεννηθώ…ζωή γυρεύω!
Πλέκω όνειρα σε περίτεχνα σχέδια, χρησιμοποιώντας φρεσκογενημένες επιθυμίες, χρυσές κλωστές φτιαγμένες από τα δάκρυα μου και γλυκές αναμνήσεις ,μαζεμένες στο διάβα μου.
Στου χρόνου τα γρανάζια,
η ύπαρξη μου κυλάει
αναζητώντας νόημα να βρει……..
Comentarios