Μακάρι πάντα να 'φεγγαν
γαλάζιες Κυριακές
σε κάποιους κήπους μακρινούς
των γκρίζων Φθινοπώρων.
Τ' ανθρώπου η ελπίδα κοίτα
πως αγκομαχά
στα κακοτράχηλα λημέρια
του χρονίου πόνου.
Και οι λαθραίοι στεναγμοί
πρωτόλειοι νεοσσοί
πως σέρνονται ασπαίροντες
στα κύτταρα του γόνου..
Να χάραζαν οι αμφιλύκες
κόντρα στο βοριά
τη νέα διαδρομή του μελαγχολικού
ηλίου
Η λιόκαλη αυγή στα μάτια σου
αντανακλά
τη θεμιτή αξία του κρυμμένου
κειμηλίου.
Ολούθε σε ξαγρύπνησαν
βραδείες διαδρομές
σε κάποιους κήπους μακρινούς
των γκρίζων Φθινοπώρων..
Μ' ακόμα πιο μουντές για εσέ
οι περισυλλογές
των γκρίζων Φθινοπώρων
μες στα χαρμάνια πόνων.
Comments