Σε περίμενα να γυρίσεις
και ας γνώριζα
πως μάταια
σπαταλάς
την υπομονή
που φλερτάρει
με την συνέπεια…
Σε περίμενα καθισμένος
σε ενα λιτό τραπέζι
πίνοντας καφέ
δίχως τραπεζομάντηλα λευκά
κηροπήγια με άνευρες φωτιές
να φεγγίζουν στην αναμονή σου,
δίχως φεγγάρια
να σου δώσω να φοράς
για δαχτυλίδι
για να με θυμάσαι
χωρίς αναμονή…
Ακόμη σε περιμένω
στο ίδιο καφέ,
στο ίδιο τραπέζι
και ας ξέρω κατά βάθος
οτι εσύ δεν περιμένεις
ποτε να ξεκουράσεις τις …αγωνίες σου!
Коментарі