Ερημίτισσα του Γορμπιά και απόκληρη της Σερίφου .
Ουρλιάζεις τις φθινοπωρινές αμφιλύκες στον δίκοπο όρμο της - Κρυφής Αμπέλου - .
Ραπίζεις άφθαρτους << Σειληνούς >> με άδεια φιλιά << Σκιρτόποδων Σάτυρων >>.
Στήνοντας αγχόνες δακρύων στη - ΜΟΝΑΞΙΑ – για να πνίξεις πόθους και φόβους .
Κουρελιασμένη από τη – ΣΙΩΠΗ – στον αφρό της θάλασσας θα αποκοιμηθείς.
Γυμνόστηθη και με κωπηλάτη το κύμα για μια στιγμή κίβδηλα θα ανασηκωθείς.
Τραγουδάς … Οι χειμώνες βλέπεις ζαλίζουν και με αλμύρα τα χείλη θανατώνουν.
Ως το ανάθεμα του γυαλού… Σκοτώνοντας - ηλιοβασιλέματα – στο υγρό κελί σου.
Στο αλληλοδιδακτικό σχολείο - Ανέμη - αμνοί της άνοιξης θα σε βαφτίσουν.
Πινακίδα – Νύμφης – θα σου φορτώσουν και χρυσά φτερά θα σου καρφώσουν.
Το χώμα κόκκινο θα βαφτεί και ανεμώνες θα γευτείς.
Έναν – Άδωνη – θα ερωτευτείς και νυφικό με κόκκους άμμου θα στολιστείς.
Της αμαρτίας το πέπλο δε θα αντέξει να χωριστεί.
Στη μέση θα σκιστεί και από δύο καρδιές θα πληγωθεί.
Έξι μήνες με σκιές στα κύματα να παλεύει.
Έξι μήνες ανατολές στον ουρανό να παγιδεύει.
Άννα Μπουροδήμου
Comentários