Σημαία της πατρίδος μου!

Όταν σε βλέπω να περνάς

ή να υψώνεσαι στον Ιστό σου

Σημαία της Πατρίδος μου, ιερή,

ριγάει η ψυχή.

Τα μάτια υγραίνονται.

Γοργά χτυπάει η καρδιά μου.

Κι όπως ανάλαφρα

Σε κυματίζει η αύρα,

βλέπω των Παλαιών Πατρών

Γερμανό και την Αγία Λαύρα!

Βλέπω το γέρο του Μωριά

και τον Καραϊσκάκη.

Τον Μάρκο Μπότσαρη

και τον Νικηταρά.

Τον Διάκο στην Αλαμάνα

στην Στάτιστα τον Παύλο τον Μελά.

Κι απ΄το "Μολών λαβέ" του Λεωνίδα

παλιά τότε και πάντα,

το ΟΧΙ, που βροντοφώναξαν

οι ήρωες του σαράντα..

Σκέπαζε με τη γαλανόλευκη

μάνα μας στοργικά,

σκέπαζε τα παιδιά σου,

που άλλα θαμμένα ευγενικά

και άλλα άταφα μακριά σου,

στην Αλβανία, Μακεδονία-

Κύπρο-Βόρεια Ήπειρο

Θράκη-Μικρά Ασία

-στον Πόντο-στην Πόλη

και στα νησιά σου...

μέσα σε πολέμου κρότους

έπεσαν νιάτα μες τον ανθό τους!

Σκέπαζε με την γαλανόλευκη

μάνα μας στοργικά

και νοιάσου

σκέπαζε τα παιδιά σου.

Θεοφανώ Π. Θεοχάρη