Ανοίγεις με κουρασμένο
κλειδί την
πόρτα
του εαυτού σου
κλείνοντας πίσω σου
ενα κόσμο ανολοκλήρωτο..

Φεύγεις
ξεχνάς να κλείσεις
την πόρτα
των ανησυχιών σου
ή των σχεδιασμένων
μα θλιμμένων σου ονείρων..
Θες να μπεις στο σπίτι
της χαράς σου
κλείνεις επιμελώς την πόρτα
αφήνοντας απ΄ έξω να ξεπαγιάζουν
τα συναισθήματά σου..
Ίσως τελικά
ο μόνος τρόπος
να μετακινείσαι με ευχέρεια
δίχως δαιδαλώδεις θύρες σιωπής
είναι να αφήσεις τις
πόρτες της ψυχής σου
ορθάνοιχτες αγκαλιές
να γεμίσει ‘ηλιο αισιοδοξίας
της καρδιάς σου ο ταπεινός οίκος!
Comments