Πρωτομαγιά

Πρωί-πρωί εξύπνησεν μαγιάτικη η μέρα...

Πήρε απ' το χέρι την αυγή στη φύση τρέξαν πέρα!...

Δρασκέλισαν κάμπους και βουνά, ροβόλησαν ραχούλες,

ήπιανε κρύα τα νερά από πηγές βρυσούλες...

Δρέψανε άνθη και μυρτιές απ' εύοσμα περβόλια,

κάτω απ' ίσκιους δροσερούς επλέξανε στεφάνια

κι ύστερα γύρω στους λαιμούς κρεμάσανε γιορτάνια...

Δίπλα στο πάρκο έν' άγαλμα με φορεσιά εργάτη,

σήκωνε βάρη της ζωής, που κρέμονταν στην πλάτη...

Μεγάλη σκέφθηκαν τιμή, περίτρανη του πρέπει

κι ένα στεφάνι 'πόθεσαν στην κόμη του εργάτη...

Γιατί, μια μέρα σαν αυτήν -ήτανε πρώτη Μάη-

οι εργάτες πρωτοστάτησαν και σήκωσαν κεφάλι...!

Ζητώντας, δίκαια, ξεκούραση, μια τίμια αμοιβή,

οχτάωρη εργασία, μια ανθρώπινη ζωή ...

Δεν θάταν, πλέον, σκέφθηκαν, οι άβουλοι οι σκλάβοι...

τους έπρεπε υπόληψη, μια τίμια ζητούσαν βιοπάλη...

Μα είχε κατάληξη ακριβή η πράξη τους εκείνη

και η ιστορία τους τιμά, τα εύσημα τους δίνει!

Γιατί το δίκαιο με αίμα , με θυσίες αποκτάται ...

Κάθε σκαλί με στη ζωή μ' αγώνες κατακτάται!

Σήμερα, φίλε μου, γιορτάζουν τα λουλούδια,

ημέρα του Μαγιού και άδομεν τραγούδια!

Στεφάνια όμορφα, ανθόπλεχτα να φτιάξεις,

αλλά στο πάρκο τον εργάτη μην ξεχάσεις!!

Στεφάνι πλέξε του, τίμα τη μνήμη του και συ!

Φόρο τιμής σε κείνου τη θυσία να αποτίσεις,

γιατ' είναι αυτός που έγινε του άδικου εχθρός,

στο πιάτο, σήμερα, φαΐ με άνεση να τρως!..

Λιλή Βασιλάκη 🌹

************