Ποια ομορφιά...

Ποια ομορφιά

Ποια ομορφιά σου κλέβει ο χρόνος και

ποιο κομμάτι της ψυχής λατρεύει ο πόνος;

Ξένος στον κόσμο, στη ζωή, ψάχνει μιαν άκρη να κρυφτεί και ξεχασμένος

μένει.

Αυτός που τόλμησε-θαρρείς-, να δώσει άφεση ενοχής και περιμένει.

Χάνομαι, φεύγω• δεν κοιτώ το χρόνο πίσω.

Ότι γλυκό κι’ αγαπητό μακριά θ’ αφήσω.

Πες μου: Εσύ, εκεί που πας είναι ο τόπος της χαράς ή του ερέβους;

Να ‘ρθω κι’ εγώ για να κρυφτώ αο τον άλλο μου εαυτό• ερώτων σκεύος.

Κωνσταντίνος Καραμπερόπουλος