Ποια είμαι...

Από μικρή πολύ μικρή ένα

τόσο δα κοριτσάκι

έκανα ερωτήσεις...

που η γιαγιά

με μάλωνε λιγάκι.....

Η θεία μου Ευσταθία ποτέ της!

Δεν με μάλωνε.....συνέχεια

μου απαντούσε..

Έτσι σιγά- σιγά μεγάλωνα...

κοντά με τις γιαγιάδες και τη θεία!

Έπρεπε πριν πάω στην εκκλησία για

θεία κοινωνία να φιλήσω το χέρι ✋

της γιαγιάς... να πάρω ευλογία!!!

Πάντα έκανα προσευχή πρωί και βράδυ!,

Να είμαι " διαβασμένη" έννοια μου μεγάλη!!

Το μεσημέρι πήγαινα στα κτήματα

να δω ο πατέρας, η μαμά, η γιαγιά

τι κάνει;

Στο γυρισμό πάντα άκουγα την απογευματινή

Καμπάνα να χτυπάει!

Στο Γυμνάσιο είχα τη γιαγιά μου

συντροφιά τα βράδια....

δεν " χώνευε" τα Λατινικά που διάβαζα

βροντόφωνα..

γιατί τής ήταν βαρετά, μονότονα...

κι αδιάφορα συνάμα..

Ποτέ κανένας δεν μου είπε διάβασε...

ο πατέρας μόνο λογής- λογής βιβλία

κουβαλούσε....

Στο πανεπιστήμιο μέρα - νύχτα διάβαζα..

Κανείς δεν με ενοχλούσε...

Σαν καθηγήτρια όλο διάβαζα...

η μάνα μου πάντα απορούσε:

Οι άλλες καθηγήτριες ήθελα να ήξερα

διαβαζουνε όπως εσύ;

να πάνε να διδάξουνε;

Απάντηση δεν τής έδωσα ποτέ..

όσες φορές κι αν με ρωτούσε.....

( Καλοκαίρι - διακοπές στο νησί των ονείρων- Ερέτρια- 1986).

Σμαραγδή Κουτσοπέτρου 🌹