top of page

ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ


Αλήθεια, αγαπημένε μου, σε ποια ουράνια σφαίρα του απρόσμερτου νου κατοικούμε;

Σε ποιο σύμπαν,σε ποια γη νοητή,τη ζωή θα γευτούμε;


Το χέρι μου πιάσε και πάμε στου ονείρου την άκρη!

Εκεί που δε φελά η ψευτιά και πεθαίνει το δάκρυ....


Το σεληνόφως της ηδονής τους δυο μας προσμένει,

για ν' απλώσουν τ' αστέρια της πεθυμιάς το σεντόνι...


Δική σου θέλω να γίνω, χαλί στου πόθου τα χνάρια,

να ζήσω κοντά σου όλα της ζωής τα φεγγάρια...

Δεν θέλω να ζω,να υπάρχω μετά από σένα.

Μέσα μου ζεις και πεθάνω πεταλούδα για σένα!



Λιλή Βασιλάκη Δαφερέρα

Bình luận


bottom of page