Πελαγόδρομος

Σαλπάραμε νωρίς, με τους ανέμους φίλους

κι η θάλασσα μας άνοιξε δρόμους μυστικούς.

Ταξίδι ατέλειωτο, σε κόσμους δίχως χάρτες

με σύννεφα για όνειρα και άστρα οδηγούς.

Τα κύματα μας φέρνουν ψιθύρους απ’ τα βάθη

ιστορίες θαμμένες σε θλιμμένους βυθούς.

Κι ο ήλιος να χορεύει στον ορίζοντα μακριά

σαν υπόσχεση που λάμπει σε καιρούς μαγικούς.

Μες στ' απέραντο γαλάζιο χάσαμε τις ώρες

ο χρόνος σταματάει, μα η καρδιά προχωρά.

Σε κάθε κύμα, σ’ ένα γέλιο ή ένα δάκρυ

το πέλαγος μας δίνει μυστικά φυλαχτά.

Κι αν φτάσουμε ποτέ σε άγνωστα λιμάνια

το ταξίδι αυτό δε θα 'χει τελειωμό.

Γιατί στα πέλαγα η ψυχή πάντα γυρεύει

μια νέα ακτή, ένα καινούργιο ουρανό.

Υ.Γ

Τώρα, όπου οι λέξεις: θάλασσα και πέλαγος

βάλτε στη θέση τους, τη λέξη: Ζωή...

Και διαβάστε ξανά.