Παλιά φωτογραφία...

Μου είχες στείλει μια παλιά φωτογραφία.

Με άσπρα σπίτια και γαλάζιο ουρανό.

Με το φεγγάρι αναμμένο στην πλατεία.

Να με κοιτάζει κατάματα βουβό.

Ήρθες στο όνειρο μου για να διώξεις,

όλης της νύχτας,τον μαύρο πανικό.

Εδώ που μύρισαν και πάλι τα σφαγεία,

με αίμα κόκκινο από τον πυρετό.

Κρατώ στα χέρια μια παλιά φωτογραφία.

Που είχες γράψει το όνομα σου με κραγιόν.

Μα εγώ κοιμάμαι τις νύχτες στα χαλάσματα,

μέσα στου χρόνου τα χλωμά φαντάσματα....

Νομίζεις εύκολο να πέφτεις στο κενό

και να βουλιάζεις χωρίς αναπνευστήρα;

Κώστας Κούκας

Εκδόσεις Όστρια

Ποιήματα στο Σεληνόφως 🌹