Ο Σίσυφος Μέσα μας

Ο σύγχρονος άνθρωπος συχνά κινείται σε έναν κύκλο που θυμίζει την αρχαία τιμωρία του Σίσυφου. Όπως ο μυθικός ήρωας τιμωρήθηκε από τους θεούς να σπρώχνει ατέρμονα έναν βράχο προς την κορυφή, μόνο για να τον βλέπει να γλιστράει πίσω, έτσι και εμείς σήμερα σέρνουμε τεράστιους όγκους επιθυμιών που είναι ανέφικτο να ευοδωθούν. Η διαφορά, ωστόσο, βρίσκεται στη συνείδηση, ενώ ο Σίσυφος γνώριζε το ατελέσφορο της προσπάθειάς του, εμείς συχνά ζούμε με την ψευδαίσθηση ότι η κορυφή είναι πάντα κοντά.

Η ψυχολογική λύτρωση έρχεται όταν αναγνωρίσουμε ότι πολλοί από αυτούς τους βράχους δεν ήταν δικοί μας εξαρχής, αλλά μας επιβλήθηκαν από κοινωνικά πρότυπα. Τέλος, η πραγματική πληρότητα δεν έρχεται από το φτάσιμο στην κορυφή, αλλά από την ικανότητα να σταματάμε και να νιώθουμε χαρά και ικανοποίηση από το σημείο που βρισκόμαστε.

Ο Σίσυφος δεν είχε επιλογή. Εμείς έχουμε.

Μπορούμε —μετά από τόσα φορτία και ιδρώτα— να καθίσουμε πλάι στον βράχο και να απολαύσουμε το ηλιοβασίλεμα.

Κείμενο & Εικόνα: Γιώργος Θανάσης