Ο ΚΛΟΟΥΝ

Αποκριά και το Διονυσιακό γλέντι ξεκινά,

καλή ξελευτεριά,

σαν χαρταετός να πετάει η καρδιά!

Μασκαρεμένοι όλοι σεργιανούν,

σερπαντίνες, κομφετί, κροτίδες,

πειρατές, πιερότοι και ιππότες,

κέφι και χορός να φάνε κι οι κότες.

Ο κλόουν, ο κωμικός της παντομίμας,

διαφανής και παιγνιδιάρης,

αντι-ήρωας και ζαβολιάρης,

αερικό των ψευδαισθήσεων και παραισθήσεων.

Με το υπερβολικό μασάζ

και την κόκκινη μύτη,

με τα πολύχρωμα ρούχα

και το μαλλί καούκα

και τα τεράστια, βαριά παπούτσια,

στο κενό ανισορροπεί ο γελωτοποιός.

Αυτοσαρκάζεται με τρυφερότητα και νάζι,

τον καθωσπρεπισμό με χιούμορ χλευάζει,

σατυρίζει την υποκρισία,

στων Θεριών τα προσωπεία,

μέσα στο θεατρικό του κόσμο,

λεύτερος κι ανένταχτος,

να μην βλέπει το δικό μας κόσμο,

το βάρβαρο, τον απόκοσμο.

Γυρνά στο ξέφρενο καρναβάλι,

με τα σκέρτσα τα σκαμπρόζα,

με τα ζαχαρωτά να γλυκάνει τα παιδιά,

με γεμάτο χαμόγελο και τσαχπινιά.

Τα θλιμμένα του μάτια γυαλίζουν,

στου ανθρώπου την πονηριά την κραυγαλέα,

στης σιωπής την ενοχή την κατακριτέα.

Χαρτοπόλεμο ρίχνει

να ξορκίσει τους ματωμένους καιρούς

κι εμείς με τις μάσκες της υποκριτικής επιλογής

να σκεπάσουμε το φριχτό πρόσωπο της γης,

μην τυχόν και αντικρίσουμε

τα παιδικά, αθώα μάτια

που ζητούν

αγάπη, ήλιο, ψωμί και χάδια!!!❤️

Όλγα Τρυφωνίδου Ζώγλη