
Λυγάω τον βράχο,
με καρδιάς και ψυχής μου αίμα.
Με θολωμένη σκέψη,
του γράφω του αιώνιου, του φαγωμένου......
Συνεχώς απ' τ' αλάτι της ζωής
κι απ' τα ονείρατά μου......
Ασημένιες πινελιές, απ' την Ανατολή φερμένες......
Σμιλεύουν οι λέξεις γύρω σου,
σαν νά 'μαι θάλασσα......
Στραφταλίζω τον στόχο μου τόσο,
που χάνεις λέξη τη λέξη
και μένεις χωρίς τις δικαιολογίες σου αγκυλωμένος......
Απροστάτευτος......
Ασημίνα Ελ. Ρήγα
Comentarios