top of page

"Ο Άγγελός μου"

Σκοτάδι χτενίζει τα μαλλιά μου,

σα σιμώσει η ώρα για να κοιμηθώ,

με τη στερνή σου έγνοια πάντα στο προσκέφαλο.

Τα δάχτυλα πληκτρολογούν δεν υπακούν, υφαίνουν όνειρα από μετάξι.


Στον κήπο τής Εδέμ,

τα όνειρα ψελλίζουν το όνομα μας.

Σκιές Κοινών θνητών,

σε ερωτικό Συμπόσιο αντάμωσαν.

Κέρασμα από το νέκταρ των θεών

στις φλέβες τους χαράζει διαδρομή,

απ' το χειριστικό μυαλό φτάνει ως την ψυχή.


Ουράνιος Άγγελος με επισκέφτηκε στη γη

να μου θυμίσει,

πώς εισάκουσε την ταπεινή μου προσευχή,

πώς σε προσέχει επίγειε Άγγελέ μου!

Στο άκουσμα του Αγγέλου

μύρισε γιασεμί η ψυχή.

Ανάμνηση με σκούντησε από ιδρώτα,

έρωτα και άρωμα της καρδιάς σου!


Τα αστέρια φώναξαν το όνομά σου,

η μνήμη ενστερνίστηκε το κάλεσμα σου!

Τα μάτια στέγνωσαν,

βουβά τα δάκρυα αναστέναξαν.

Κοιμήθηκα πάνω σε ανάσες

πού έγραψαν ύμνο για εμάς.

Ξεδίψασα με απατηλές νεράιδες

και ξεχωριστές Μούσες - στιγμές !


Άγγελος μού φίλησε το μέτωπο,

μού έδειξε το κήπο

με τις Ανθισμένες Πασχαλιές.

Έψαχνα στα μπουμπούκια τους

τις Ανθισμένες μας στιγμές.

Ξύπνησα με ένα χαμόγελο στα χείλη

τον ευχαρίστησα,

υποκλίθηκα στη λυσσαλέα μνήμη!


Παπαδόπουλου Φωτεινή 🌹

Comments


bottom of page