ΟΤΑΝ Η ΖΩΗ ΓΕΝΝΑ ΕΛΠΙΔΑ

Όταν η ζωή γεννά ελπίδα

το σκοτάδι διαλύεται.

Η σπίθα γίνεται φωτιά

κι ο φόβος πάγος που λιώνει.

Απ’ την πνοή της άνοιξης

παντού σκορπάει η χαρά.

Στα μάτια λάμπουνε

πετράδια διαμαντένια.

Και η θάλασσα αποκοιμίζει

απαλά φουρτούνες,

μια μέρα που ο Μάρτης

ξύπνησε συννεφιασμένος.

Κι ό,τι βαραίνει την ψυχή

γίνεται φτερό στον άνεμο.

Μια δόση γλύκας

σε στόμα πικρό.

Οταν η ζωή γεννά ελπίδα

όλα ομορφαίνουν.

Και ο δρόμος ο αδιέξοδος

γέφυρα γίνεται μικρού παραδείσου.

Ιωάννα Σταθοπούλου

Συγγραφέας