Όσο και αν θέλω τα πάντα να σβήσω
με ένα φύσημα, σαν να ήταν κεριά,
όσο και αν θέλω γραμμή να τραβήξω
και να σε βλέπω απ' την άλλη μεριά.
Όσο και αν θέλω μακριά σου να φύγω,
όσο και αν θέλω τα πάντα ν' αφήσω
όσο και αν θέλω πια να ξεφύγω,
όσο κι αν θέλω να χαθώ και να μη ξαναγυρίσω.
Πάντα κάτι με τραβάει κοντά σου, κάτι με καλεί.
Σαν Σειρήνας πλάνη η χροιά σου, μέσα μου ηχεί.
Όσο και αν θέλω να κάνω το βήμα
που απ' τη βαριά θα με βγάλει σκιά,
στο τέλος σκάει η συνήθεια σαν κύμα,
το ίδιο έργο απ' την αρχή ξεκινά.
Όσο και αν θέλω τα πάντα να ξεχάσω,
σελίδα να γυρίσω και όλα γύρω λευκά,
όσο και αν θέλω το τρένο να μη χάσω,
το τελευταίο βαγόνι πάντα με προσπερνά.
Πάντα κάτι με τραβάει κοντά σου, κάτι με καλεί.
Σαν Σειρήνας πλάνη η χροιά σου, μέσα μου ηχεί.
Όσο και αν θέλω να γυρίζω κάθε βράδυ
απ' τη δική σου τη ζάλη μεθυσμένος ξανά.
Όσα ψέματα κρύβει ένα χάδι,
όση αλήθεια φανερώνει η ψυχρή σου η ματιά.
Κορώνα Γράμματα - Όσο κι αν θέλω
Δίσκος: Ξεχασμένη Νότα (2020)
Στίχοι: Κωνσταντίνος Μπασούρης
Μουσική: Δημήτρης Ματζίρης
Comentarios