Μετάλαβες το νέκταρ μου
στο δισκοπότηρο της πίκρας...
Κι έσταζαν τα δάκρυα σου
στο χιτώνα της αγνότητάς μου.
Έτσι και η πλάση άσπιλη και πράα
συμμετέχει βαρυγκομώντας
στη νεροποντή της αλλαξοκαιριάς.
Όσο οι αναστεναγμοί της καρδιάς
ξεσπούν στην κρηπίδα της απόγνωσης
το κορμί μου, σπασμένο καράβι
πασχίζει να καταλήξει στην αντίπερα
όχθη του χειμάρρου σου.
Μειλίχια κομπανία..
Οι παλέτες των νυμφαιών του Monet..
Και η νεκρή φύση μοσχοβολά αγάπη !
Αναστασία Νερόλη
Comments