Πως να ράψουμε τις πληγές του κόσμου;
Πως να πνίξουμε τα σκοτάδια:
Πως να γιατρέψουμε τις παιδικές ψυχές;
Σκοπιωροί,
η Δίκη και η Ευνομία,
απεγνωσμένα,
καλούν την Ειρήνη.
Βέβηλος πόλεμος,
στον όλεθρο!
Αχθοφόρος δεινών,
ποτισμένος με αίμα,
πληρωμένος,
με απώλειες ζωών!
Νυν, νυν το μηδέν
και αιέν ο κόσμος,
ο άπληστος, ο βάρβαρος,
ο φαύλος.
Κι εμείς ανδρείκελα,
αθύρματα των ισχυρών.
Η γη κοχλάζει,
ζεστό αίμα,
σπαρμένη θειάφι
και τα κορμιά, συντρίμμια.
Πετρέσσα Ελευθερία,
ενταφιασμένη,
στο πεδίο της μάχης,
αποτεφρωμένη,
στη μέλαινα κάπνα,
ξέπνοη,
παραδομένη,
στην Κόλαση του Δάντη.
Η Ειρήνη μελλοθάνατη,
σπαράζει!
Γνόφος και ζόφος.
Έπεσε βαριά σκιά.
Η ζωή μας in limbo.
Ορυμαγδός,
στον ίλιγγο της αβύσσου.
Ξανασταυρώνεται ο Χριστός
και η ελπίδα πεθαίνει
στις γειτονιές του κόσμου!!!
Comments