Να ελπίζεις....🌹

Να ελπίζω,

να ελπίζεις,

να ελπίζουμε.

Ελπίζω σε μια καλύτερη μέρα,

με μια συμφιλίωση με εμένα,

και βροχή συγνώμης με τον εαυτό μου,

δεν ξέρω αν η ελπίδα με αγαπά

ή με τιμωρεί,

έχεις φορές που σφίγγει το χέρι μου,

τις πιο πολλές φορές όμως δεν με αγγίζει καθόλου.

Ελπίζω ψυχή μου,

αν ελπίζεις και εσύ,

αν καθαρίσεις την μούχλα που σκέπασε τα μάτια,

αν τα σάπια κατακάθια που έδωσαν κάποιοι ανώνυμοι, τα πετάξεις μέσα στης λάσπης τα λασπόνερα,

μαζί ελπίζουμε ψυχή μου.

θα ξεμπαρκάρω στην ακτή ονείρων,

εκεί που οι λέξεις γελούσαν,

εκεί που η αγάπη έλουζε με αγάπη τις καρδιές,

αγάπη ατέλειωτη,

ωκεανός, ουρανός και γη,

όλα ανάβλυζαν απο χαρές.

Δώρο Θεού η ζωή,

μα στο δικό μου δένδρο

πολύ λίγοι οι καρποί,

λίγα τα φύλλα που δεν κιτρίνισαν,

Όμως βγήκα δυνατή,

με το δικό του έλεος,

ελπίζω, αντέχω

και κολυμπώ ακόμα στο αντίθετο ρεύμα της ζωής,

ραγίζω το νιώθω,

η κάθε μέρα ξεκολλά

και παίρνει κάτι μαζί της.

Εγώ δεν κάνω ταξίδια μακρινά,

δεν με περιμένει κάποιος,

όλα είναι εδώ,

ζουν και αναπνέουν γύρω μου!

Κατερίνα Ηρακλέους 🌹