top of page

Μοιραίο βράδυ

Είχε γνωρίσει την ομορφιά

της ζωής της στις ιδιαίτερες

γι ' αυτήν στιγμές ...

που είχαν γίνει ώρες...

χρόνια ...

στο πιάνο της ...

με τις νότες...

τις μελωδίες...

τα σονέτα του έρωτα και της αγάπης.

Εδώ ο κόσμος γύρω της

σταματούσε

στους δείκτες του ρολογιού.

Το παρελθόν της κι

ότι την πλήγωνε..

χίμαιρες ομιχλώδες... δάκρυα...

Εδώ η ψυχή της πετούσε..

ελεύθερη στα αιθέρια ύψη

της μουσικής μονάχα.

Ένιωθε τη μελωδία της

παλμό της καρδιάς της

Η γλυκιά ευγενική Ίνκα

με τη λεπτή φινετσάτη εμφάνιση της αγέρωχη ανέβαινε κι

απόψε τη μεγαλοπρεπή σκάλα του αρχοντικού της σιγοτραγουδώντας

με άρωμα ερωτικής μελωδίας..


Ήταν διαφορετική απόψε

ένιωθε μια πρωτόγνωρη γαλήνη

ένα απόσταγμα μεγαλείου ψυχής.

Ήταν τόσο χαρούμενη κι

ευτυχισμένη.

Το πιάνο της έλαμπε πανέμορφο

σαν την ψυχή της

περιμένοντας την να την υποδεχτεί για να τραγουδήσει ..

τη θαυμάσια μουσική της .

Τα λεπτά ακροδάχτυλά της άρχισαν

να χαϊδεύουν απαλά τα πλήκτρα ζωγραφίζοντας οι νότες εικόνες

με το τραγούδι που

ιδιαίτερα αγαπούσε..... κι

εκεί που η ψυχή της ταξίδευε

ελεύθερη στη μαγεία της μελωδίας

μια γλυκιά ζάλη θόλωσε το μυαλό της

η φωνή της κόπηκε απότομα ..

δυό ολάνυχτες φτερούγιες τα χέρια της αγκάλιασαν το πιάνο απαλά.. και

τα χείλη της άφησαν την τελευταία της πνοή πάνω στα σιωπηλά του πλήκτρα παίρνοντας για πάντα μαζί της

τα όνειρά και τις ελπίδες της...



Comments


bottom of page