Ήθελα να γράψουμε κάτι μαζί
έτσι, για να ‘χει δίκαιη μοιρασιά.
Τελευταία γράφω μόνο για σένα
κι όλα ίδια μοιάζουν.
Περίεργα με κοιτάζουν οι λέξεις,
κάτι να μου πουν θέλουν αλλά μάταια...
Τίποτα δεν βλέπω,
τίποτα δεν ακούω.
Σφράγισα τα παράθυρα
και άνοιξα χαραμάδα
Αδιάκοπη απόψε η βροχή,
μύρισε φθινόπωρο
Κρατάω την τελευταία ηλιαχτίδα
και μετράω μόνο αστέρια…
Γράψε, αν θες, για πεφταστέρια,
να πλησιάσουν πάλι οι λέξεις
και να γίνουν αντάξιες του άλλου μισού…
"Πίσω απο την σιωπή"
Εύα Γεωργίου/Εκδόσεις Βεργίνα
Comments