Μια μοιραία συνάντηση🌹

Μίνα Μπουλέκου 🌹

1ο ΘΕΑΤΡΙΚΟ-Τίτλος: Μία Μοιραία Συνάντηση

Πράξη 1-Σκηνή 1

(Η σκηνή ανοίγει σε ένα μικρό καφενείο στην καρδιά της Αθήνας. Στα τραπέζια κάθονται διάφοροι πελάτες, ενώ η μουσική παίζει απαλά στο υπόβαθρο. Η Ελένη, μια νέα γυναίκα γύρω στα 30, κάθεται μόνη της σε ένα τραπέζι, κρατώντας ένα βιβλίο. Ο Ανδρέας, ένας άντρας της ίδιας ηλικίας, εισέρχεται στο καφενείο και κατευθύνεται προς τον πάγκο.)

Ανδρέας: (Προς τον σερβιτόρο) Ένα καφέ ελληνικό, παρακαλώ. (Παρατηρεί την Ελένη και αποφασίζει να καθίσει στο τραπέζι δίπλα της.)

Ελένη: (Χωρίς να σηκώνει το βλέμμα της από το βιβλίο) Γεια σας.

Ανδρέας: (Με ένα χαμόγελο) Γεια σας. Διαβάζετε κάτι ενδιαφέρον;

Ελένη: (Αφήνει το βιβλίο και κοιτάζει τον Ανδρέα) Ναι, είναι ένα μυθιστόρημα για μια μοιραία συνάντηση. Σας αρέσουν τα βιβλία;

Ανδρέας: Πολύ. Τι παράξενο, κι εγώ διαβάζω κάτι παρόμοιο αυτή την περίοδο.

Ελένη: (Με ενδιαφέρον) Αλήθεια; Ποιο βιβλίο;

Ανδρέας: "Οι Ψυχές που Συναντιούνται" του Παπαδιαμάντη. Εσείς;

Ελένη: "Η Μοίρα της Αγάπης". Είναι εκπληκτικό πόσο συχνά η λογοτεχνία αναφέρεται σε μοιραίες συναντήσεις, ε;

Ανδρέας: (Γελώντας) Πράγματι. Πιστεύετε στις μοιραίες συναντήσεις;

Ελένη: (Σκέφτεται για λίγο) Δεν ξέρω. Κάποιες φορές νιώθω ότι όλα στη ζωή μας είναι προκαθορισμένα. Άλλες φορές, πιστεύω ότι εμείς δημιουργούμε τη μοίρα μας.

Ανδρέας: Έχω μια θεωρία. Νομίζω ότι κάποιες συναντήσεις είναι προκαθορισμένες, αλλά εξαρτάται από εμάς το πώς θα τις χειριστούμε.

Ελένη: (Χαμογελάει) Ενδιαφέρουσα θεωρία. Ίσως να έχετε δίκιο.

Ανδρέας: Μπορώ να καθίσω μαζί σας; Θα ήθελα να συνεχίσουμε αυτήν τη συζήτηση.

Ελένη: (Κοιτάζοντας το κενό κάθισμα) Φυσικά.

(Ο Ανδρέας κάθεται και αρχίζουν να μιλάνε για τα βιβλία, τη ζωή και τις εμπειρίες τους. Η ώρα περνάει γρήγορα και οι δύο αισθάνονται μια ανεξήγητη σύνδεση μεταξύ τους.)

Πράξη 2-Σκηνή 1

(Αρκετές εβδομάδες αργότερα, το ίδιο καφενείο. Η Ελένη και ο Ανδρέας έχουν γίνει καλοί φίλοι και συναντιούνται συχνά. Σήμερα, όμως, η ατμόσφαιρα είναι διαφορετική.)

Ελένη: (Αγχωμένη) Ανδρέα, πρέπει να σου πω κάτι.

Ανδρέας: (Ανησυχώντας) Τι συμβαίνει, Ελένη;

Ελένη: Θα φύγω από την Αθήνα. Βρήκα δουλειά σε μια άλλη πόλη και θα μετακομίσω σε δύο εβδομάδες.

Ανδρέας: (Σοκαρισμένος) Τι; Πότε το αποφάσισες αυτό;

Ελένη: Δεν ήταν εύκολη απόφαση. Αλλά είναι μια μεγάλη ευκαιρία για μένα. Δεν μπορούσα να την αρνηθώ.

Ανδρέας: (Προσπαθώντας να συγκρατήσει τα συναισθήματά του) Καταλαβαίνω. Ελπίζω να βρεις ό,τι ψάχνεις εκεί.

Ελένη: (Δακρυσμένη) Θα μου λείψεις, Ανδρέα. Δεν περίμενα ποτέ να συναντήσω κάποιον σαν εσένα.

Ανδρέας: (Πιάνοντας το χέρι της) Θα μου λείψεις κι εσύ. Αλλά θυμήσου αυτό που είπαμε για τις μοιραίες συναντήσεις. Ίσως αυτή να είναι μια από αυτές.

Ελένη: (Χαμογελώντας με δάκρυα στα μάτια) Ίσως. Ποτέ δεν ξέρεις τι θα φέρει το μέλλον.

Πράξη 3-Σκηνή 1

(Έχουν περάσει μήνες από τη μετακόμιση της Ελένης. Βρίσκεται στο νέο της διαμέρισμα σε μια ξένη πόλη. Κάθεται στο μπαλκόνι και κοιτάζει τα φώτα της πόλης.)

Ελένη: (Μιλάει μόνη της) Πόσο γρήγορα αλλάζουν όλα... Πόσο μου λείπει η Αθήνα και οι φίλοι μου... Και ο Ανδρέας...

(Ξαφνικά χτυπάει το τηλέφωνο της. Είναι ένα μήνυμα από τον Ανδρέα.)

Μήνυμα Ανδρέα: "Γεια σου, Ελένη. Ελπίζω να είσαι καλά. Θα βρίσκομαι στην πόλη σου για δουλειά την επόμενη εβδομάδα. Θα ήθελα πολύ να σε δω. Τι λες;"

Ελένη: (Χαμογελάει και δακρύζει) Μερικές φορές, η μοίρα κάνει το θαύμα της...

(Η σκηνή κλείνει με την Ελένη να πληκτρολογεί την απάντησή της.)

Αυλαία

Τέλος

Το κεντρικό νόημα του θεατρικού έργου "Μία Μοιραία Συνάντηση" περιστρέφεται γύρω από την ιδέα των μοιραίων συναντήσεων και της έννοιας της μοίρας στη ζωή των ανθρώπων. Μέσα από τη συνάντηση και την εξέλιξη της σχέσης της Ελένης και του Ανδρέα, το έργο εξετάζει πώς οι τυχαίες γνωριμίες μπορούν να έχουν σημαντική επίδραση στη ζωή μας, αλλά και πώς οι επιλογές μας επηρεάζουν την εξέλιξη αυτών των σχέσεων.

Αρχικά, η Ελένη και ο Ανδρέας συναντιούνται τυχαία σε ένα καφενείο και αναπτύσσουν μια ιδιαίτερη σύνδεση μέσω της συζήτησης τους για τα βιβλία και τη ζωή. Καθώς η σχέση τους βαθαίνει, η μοίρα επεμβαίνει όταν η Ελένη ανακοινώνει ότι θα φύγει από την Αθήνα για μια επαγγελματική ευκαιρία σε άλλη πόλη. Η απόφαση της Ελένης προκαλεί αγωνία και θλίψη, αλλά και μια συνειδητοποίηση για τη σημασία της μοιραίας συνάντησης τους.

Στο τέλος, η μοίρα φαίνεται να φέρνει ξανά κοντά τους δύο ήρωες, υποδηλώνοντας ότι ακόμα και όταν οι περιστάσεις τους χωρίζουν, οι βαθιές συνδέσεις έχουν την τάση να επανέρχονται. Το έργο αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο για ένα νέο ξεκίνημα, αναδεικνύοντας την ελπίδα και την πίστη στη δύναμη των μοιραίων συναντήσεων.

Συνολικά, το θεατρικό πραγματεύεται τις έννοιες της τύχης, της μοίρας και της προσωπικής επιλογής, υπογραμμίζοντας ότι ενώ μπορεί να υπάρχουν προκαθορισμένες συναντήσεις, η πορεία αυτών εξαρτάται από το πώς τις διαχειριζόμαστε.

Μίνα Μπουλέκου🌹