Μια βόλτα μοιάζει η ζωή με ευχάριστες ή δυσάρεστες στιγμές

 Παράξενη,

απρόβλεπτη

επίσκεψη στα χρώματα του δάσους

των αναμνήσεων

Την ζωή θα την αισθανθείς

στους μακρινούς περιπάτους

των δύσβατων βουνών…

Στις θάλασσες θα την αντικρίζεις

που οι ανάσες της γίνονται

στοργικές αγκαλιές

που αγκαλιάζει όλους τους ανθρώπους

Την ζωή την ζεις κάθε στιγμή

ονειρεύεσαι ,ταξιδεύεις μαζί της

ταξίδια ανεκπλήρωτα η που πραγματοποιήθηκαν

και αφέσου στα χάδια της χαράς που

σου δίνει η ζωή…

Η ζωή είναι μια ατέλειωτη βόλτα

μέχρι τα βραδινά φεγγάρια

να αισθανθούν μια γλυκιά

μελαγχολία προσμονής,

για την λαμπερή νύχτα της άνοιξης της ψυχής…

Η ζωή μοιάζει σαν ένας

ήλιος που φωτίζει

τις μοναξιές μας..

Τα γαλάζια μάτια της θάλασσας

που νοστιμίζει τις πληγές μας…

Αλήθεια τί είναι αυτό που λέμε

ζωή;

Ίσως μοιάζει

με ένα απαλό αεράκι

που γίνεται λευκό μαντήλι

μέχρι να στεγνώσουν τα δάκρυά μας…

μέχρι ένα στοργικό φιλί

να ξεκλειδώσουν τις σιωπηλές μας

ψυχές…

Είναι τα αρχικά των ονομάτων των ερωτευμένων

ανθρώπων που κάποτε κάθισαν σε ένα πάρκο…

Μέσα στην ζωή μας που κυλάει ονειρευόμαστε

τις στιγμές της αισιοδοξίας ,της αγάπης,

της χαράς γιατι κάθε μέρα και νύχτα

η ζωή μας χαιρετάει με χαμόγελο  

ΠΕΤΡΟΣ Κ ΒΕΛΟΥΔΑΣ.

(βραβευμένο ποίημα, μεταφρασμένο σε Ισπανικά και Αγγλικά)