θέλω εκεί να με κοιτάς, να με αφουγκράζεσαι και να καταλαβαίνεις τι σκέφτομαι και τι αισθάνομαι.
Να με χαϊδεύει το βλέμμα σου και να παίρνει χρώμα η ζωή μου. Η μορφή σου να κυριαρχεί και η φωνή σου να με εξουσιάζει.
Να με αγγίζουν τα μάτια σου και οι αισθήσεις παραδομένες να γίνονται τροφή για την καρδιά και το σώμα.
Να είσαι σαν τον φύλακα άγγελο μου που με σκεπάζει κάτω από τα φτερά του και με προσέχει.
Δώσε μου τα φτερά σου για να πετάω στους ουρανούς σου και να έρχομαι πλάι σου.
Το μούδιασμα να περνάει στο δέρμα και να φτάνει στις φλέβες μου γλυκά.
Μάθε με πως να ταξιδεύω μέσα σε κάθε κύτταρο σου, όπως ταξιδεύεις εσύ μέσα σε κάθε δικό μου.
Ακόμη και στην σιωπή μας να έχουμε πει τόσα που άλλοι δεν θα ακούσουν, δεν θα καταλάβουν δυνατά σε εφτά ζωές.
Αγάπα με όσο μπορείς!
Αγάπα με όταν το σκοτάδι γύρω μου γυρεύει να με πάρει μαζί του.
Αγάπα με ακόμη και όταν δεν αγαπώ εγώ εμένα.
Αγάπα με χωρίς όρια, όρους και προϋποθέσεις.
Αγάπα με για αυτό που κρύβω μέσα μου και μόνο εσύ το γνωρίζεις...
Δώσε μου ανάσα από τις ανάσες σου.
Να αναπνέεις για να μπορώ να ζω μέσα από τις αναπνοές σου.
Δώσε μου παλμό από τους παλμούς σου.
Να χτυπάει η καρδιά σου για να χτυπάει η δική μου από τα δικά σου καρδιοχτύπια.
Είναι ο μόνος τρόπος για να ζήσω...
Είσαι το καταφύγιο μου όταν θέλω να νιώσω, να αισθάνομαι ότι υπάρχω και ζω.
Φωτίζεις το είναι μου σαν τον ήλιο του καλοκαιριού.
Πλημμυρίζεις το μέσα μου σαν την φθινοπωρινή βροχή.
Δίνεις ασημένιες λάμψεις σαν την πανσέληνο μία νύχτα του χειμώνα.
Ευωδιάζεις την ζωή μου σαν τους ανθούς της άνοιξης.
Έχεις κλέψει την ψυχή μου και δεν θέλω να ελευθερωθεί γιατί μακριά σου δεν αισθάνομαι…
Στέλλα Παζάλου
Commentaires