Κάποτε αγάπη μου υπήρχε ένας άνθρωπος που σε κάποια σελίδα
του χρόνου, η νεότητα έπινε νέκταρ στο όνομα του καθώς η ανεμελιά στόλιζε την καθημερινότητά του. Ένα αμούστακο παιδί που το χαμόγελο του συμπλήρωνε όσο
μπόι του έλειπε.
Τόσα όνειρα φορτωμένα σε μία τσάντα και ένα μεγαλοπρεπές μέλλον να υποκλίνεται στην χάρη του.
Ζωηράδα, φαντασία, δοτικότητα, άγνοια, άδολα συναισθήματα, κατοικούσαν στην ψυχή του.
Κάποιες φορές κέρδιζε μαθήματα απο παθήματα και άλλες μία ακόμη σκανδαλιά που η ίδια η ηλικία, του έδινε άλλοθι.
Πόση ευτυχία ένιωθε αυτό το παιδί...
Ενα συναίσθημα που δημιουργήθηκε μέσα απο απλά πράγματα της τότε εποχής, μέσα απο τους πρώτους νεανικούς έρωτες που έγιναν τραγούδια, στο φως της πανσέληνου πρωτού δύσει.
Η εποχή όμως δεν κράτησε για πολύ κι ας φαινόταν μέσα στα μάτια του απέραντη όπως την θάλασσα που ατένιζε και έπαιζε μαζί της ξέγνοιαστος κάτω απ' τον Αυγουστιάτικο ήλιο που ζέσταινε την χαρά του,που στέγνωνε τις αγωνίες για τα όνειρα του.
Κάποτε το καλοκαίρι που σηματοδοτεί την εποχή της ξεχνιασιάς τελειώνει...
Οι σελίδες του χρόνου άλλαξαν και μαζί με τις σελίδες άλλαξε και το παιδί.
Γένια κοσμούσαν το πρόσωπο του και εμπειρίες γέμισαν τα σκληρά απ' την δουλειά χέρια του, το παιδί πλέον έγινε άντρας.
Ένας άντρας που έχασε το παιδικό αξίωμα καθώς οι υποχρεώσεις που συνόδευαν την καθημερινότητά του τον γέμιζαν πίεση και άγχος.
Όσο για τους εφήμερους έρωτες που εμφανίζονταν στη ζωή του πούπουλα απο στιγμές άφηναν στα χέρια του προτού χαθούν στο πέταγμα τους.
Έτσι ο χρόνος κυλούσε προσθέτοντας περισσότερους
γενεθλιακούς αριθμούς πάνω στο κορμί του όσο για την ευτυχία του δεν χωρούσε στις προτεραιότητες των υποχρεώσεων του, μέχρι που μία μέρα συνέβη κάτι αναπάντεχο για τον ίδιο.
Βρήκε όσα θεωρούσε χαμένα εδώ και αρκετά χρόνια...
Λίγο καιρό μετά:
Αυτός ο άνθρωπος είμαι εγώ αγάπη μου όσο για το αναπάντεχο που συνέβη στην ζωή μου είναι τα μάτια σου.
Μέσα στα μάτια σου καλή μου αναγεννήθηκε το χαμόγελο μου, ξανά βρήκα τον παλιό καλό εαυτό μου, ξανά έγινα πάλι παιδί.
Δροσοσταλιά τα χείλη σου στις άγονες στιγμές της ζωής μου.
Είσαι η μοναδική γυναίκα που τα έχεις καταφέρει αυτά, η μοναδική γυναίκα που ενώνει το παρελθόν το παρόν και το μέλλον μου.
Σ' αγαπώ...
Comments